nerden => nereden

No response since Aug 19th 2013, corrected.

Senle mi seninle mi doğru?

Tekrar düzelttim. Teşekkürler.

Vay! Aynı hata olan cümleler daha var.

https://tatoeba.org/eng/sentenc...rom=tur&to=und

Hmm... "benle" de var. Günlük konuşma olarak izin verilir sanırım.

https://tatoeba.org/eng/sentenc...rom=tur&to=eng

Hepsine düzeltme önerip 15 gün beklemek gerekiyor.

Günlük konuşma eseri olan seninle/benimle/onunla değil mi? "Kişi zamiri + ile" birleşiminde iyelik eki olmasının kurallı bir gerekçesi var mı yoksa?

Tam anlamadım yazdığını ama "benim ile" eşittir "benimle"
"Benle" dediğimiz yukarıdaki ikisiyle aynı anlamda olup sadece günlük konuşmada söylenen, söylenirken de birkaç harfin yutulduğu bir kelime.

Kastettiğim günlük konuşmada ortaya çıkan versiyonun "benimle/benim ile" olabileceği. Akademik seviyede bilgili değilim konu üzerinde ama "kişi ile birlikte" anlamından bahsederken iyelik (veya tamlayan?) eki bulunmasının anlamlı bir nedeni yok. "Benim ile"deki benim'in kendi başına bir anlamı yok, bir kişiyi belirtmiyor ("benim kendim"in bir kısaltması olabilir belki). Normalinin eksiz hali olduğu "onlarınla" diye bir yapı olmamasından da anlaşılabilir.

Ama bunun için akademik seviyeye gitmeye gerek yok. İlkokulda gösterilen basit bir kuraldır:

Bir zamire (pronoun) edat (suffix) ekleyeceksek her zamire önce iyelik eki (genitive case) getirilir, daha sonra edat yazılır. Ve tek istisnası üçüncü çoğul şahıstır (third-person plural), bunda sadece edat getirilir.

Ben-im ile (Benimle)
Sen-in ile (Seninle)
O-nun ile (Onunla)
Biz-im ile (Bizimle)
Siz-in ile (Sizinle)
Onlar ile (Onlarla)

Ayrıca Türkçeyi ikinci dil olarak öğrenen yabancılara da daha en başta gösterilen bir kural ve istisnadır. Belki @DostKaplan onaylar?

Anladım, kurallaşmış hali bu yani. Birkaç yere daha baktım ve hep eksiz halinin konuşma dili olduğu yazılmış. Ben de eksiz halini nadiren kullanıyorum da yapısal olarak kulağa daha mantıklı geldiğinden standartı o sanıyordum.

Şöyle de düşünebiliriz, bu daha ikna edici bir cevap olabilir senin için.

Kural sabit: Edatlardan önce zamirlere ek gelmesi gerekiyor.

Şimdi yukarıdaki iyelik eki ve 'ile' edatını unutalım sadece bunlar yok Türkçede.

Zamirimiz 'ben' olsun.

Birkaç da edat vereyim: 'için' 'göre' 'önce' 'değil'

Şimdi bu edatları zamire herhangi bir iyelik eki ve isim hallerinden (-a, -den, -i) getirmeden yazalım:

- Ben için pencereyi açar mısın?
- Ben göre yaptığın doğru değil.
- Ben önce buraya kim geldi?
- Ben değil seni çağırdı.

Ek almadan hiçbirisi anlamlı olmadı.

- Benim için
- Bana göre
- Benden önce
- Beni değil

Ek aldıklarında mantıklı oldu. Buradan hareketle aynı kuralı 'benim ile' - 'benimle' olayında da kullanmamız gerekiyor ki kural bütünlüğü olsun.

Eksiz halinin konuşma dili olmasının sebebi kulağı rahatsız etmemesi. Aynı şekilde ''Ben için pencereyi açar mısın?'' da kulağa tuhaf gelmese konuşma dilinde kullanılır ama yazarken ek alarak kullanılırdı.

Özür dilerim, bir tez yapmanızı kastetmedim. :-) Türkçem hâlâ iyi olmadığı için ayrıntılı yazdıklarınızın hepsini tam olarak anlayamadım. Kısacası neyleri karar verdiniz? "Benle" ve "senle" kabul edilebilir mi?

>>
Ayrıca Türkçeyi ikinci dil olarak öğrenen yabancılara da daha en başta gösterilen bir kural ve istisnadır. Belki @DostKaplan onaylar?
<<

Evet, yabancılara olan Türkçe dersimizde öğrendiklerimiz işte bu. Şu ana kadar "benle", "senle", "ben için" ve "ben göre" gibi ifadelerle hiç karşılaşmadım.

“Kısacası neyleri karar verdiniz? "Benle" ve "senle" kabul edilebilir mi?”

Formal language için kabul edilemez, yazarken ''benimle'' ''seninle'' olarak yazılmalı.

Colloquial olarak kullanılabilirler. Ama akademik seviyede birisinin konuşurken pek de kullanacağı türden değiller.

---

Bu arada, ''ney'' aslında bir enstrüman. Konuşma dilinde ''ne'' anlamında kullanılsa da yazı dilinde kabul edilemez.

''neyleri'' dediğin zaman:

ney (instrument) + ler (plural) + i (accusative case)

oluyor.


Doğrusu:

''Nelere karar verdiniz?'' veya ''Neye kadar verdiniz?''

Neye = ne (interrogative adverb) + y (blend word (kaynaştırma ünsüzü)) + e (dative case)

Neye = Ney (noun) + e (dative case)