permesintu ==> permesintus (?)

Nu, temas ja pri jusivo en la pasinteco:
"Oni ne estu permesinta..." = "Oni ne permesintu..."

Eble vi pravas.

Sed mi ne komprenas: Kion signifas "jusivo"?

Jusivo estas la gramatika esprimo por tia uzo de la u-formo. Imperativo estas, se vi ordonas ion al iu, hortativo estas por 1-a persono (Ni ekiru!), subjunktivo estas por subfrazoj (Mi deziras, ke ŝi alvoku min.) kaj finfine, jusivo estas, se oni esperas aŭ volas, ke iu 3-a persono faru ion (Li venu tuj!).
La u-formo havas multajn (tamen rilatajn) uzojn.

Dankegon!

Em português:

Jussivo — Tempo verbal que exprime ordem categórica, substituindo com mais energia o imperativo: futuro jussivo (p. ex.: Honrarás pai e mãe). O futuro jussivo é comum no enunciado de leis, contratos e ordens judiciais.

En Esperanto (pardonu la malriĉan tradukon):

Jusivo - verba tempo esprimanta kategoria ordo, kiu anstataŭas pli energie la imperativon: estonteco jusiva (ekz.: Honoru patron kaj patrinon). La jusiva estonteco estas komuna en la vortumado de leĝoj, kontraktoj kaj kortegaj ordoj.

+1

Em português, modo jussivo = modo imperativo.

O termo "jussivo" vem do latim "jussus, a, um" — 'que recebeu ordem'

do verbo latino "jubeo, es, jussi, jussum, jubere" — 'dar ordem, mandar'.

Jes, ĝuste, kutime sufiĉas simple nomi ĝin "imperativo".