Filter by language
poetry (325 sentences)
Sort by:
date created |
date of tag
Mas veio um vento de Desesperança, / soprando cinzas pela noite morta! / E eu pendurei na galharia torta / todos os meus brinquedos de criança...
Sed venis vento de Malespero, blovante cindron tra senviva nokto! Kaj mi pendigis sur tordita branĉaro ĉiujn miajn infanajn ludilojn...
Recordo ainda – e nada mais me importa – / aqueles dias, de uma luz tão mansa, / que me deixavam sempre, de lembrança, / algum brinquedo novo à minha porta...
I still remember — and nothing else matters to me — those days of so soft light, which always left me, as souvenir, some new toy by the door.
Mi memoras ankoraŭ — kaj nenio alia al mi gravas — tiun tempon kun tiel milda lumo, kiu ĉiam por mi postlasadis ian novan ludilon ĉe mia pordo...
Je me souviens encore — et plus rien ne m'importe — de ces jours à la lumière si douce, qui me laissaient toujours, comme souvenir, quelque nouveau jouet à la porte.
Vago, solúvel no ar, fico sonhando... / E me transmuto... iriso-me... estremeço... / nos leves dedos que me vão pintando!
Malpreciza, solvebla en la aero, mi revas... Kaj mi aliiĝas... min irizas... Mi ektremas... en la malpezaj fingroj, kiuj min kolorigas!
Jogos da luz dançando na folhagem! / Do que eu ia escrever até me esqueço... / Pra que pensar? Também sou da paisagem...
Lumaj ludoj dancas sur la foliaro! Mi eĉ forgesas kion mi skribontis... Por kio pensi? Ankaŭ mi estas parto de la pejzaĝo...
Não sei que paisagista doidivanas / mistura os tons... acerta... desacerta... / Sempre em busca de nova descoberta, / vai colorindo as horas quotidianas...
Mi ne scias kia ventkapula pejzaĝisto miksas la farbojn... li trafas... maltrafas... Ĉiam serĉante novaĵon malkovri, li koloras la horojn ĉiutagajn...
Escrevo diante da janela aberta. / Minha caneta é cor das venezianas: / verde!... E que leves, lindas filigranas / desenha o sol na página deserta!
Mi skribas ĉe la malfermita fenestro. Mia plumo estas samkolora kiel la persienoj: verda!... Kaj kiajn belajn, leĝerajn filigranojn desegnas la suno sur la dezerta paĝo!
... Vi en la urbo, vi en urbeto, en la malgranda vilaĝo... Tre malproksime ĉiuj ni staras la unuj de la aliaj. Kie vi estas, kion vi faras, ho, karaj fratoj vi miaj?
... Se estais na capital ou no interior, ou mesmo em pequena aldeia... Nós estaremos todos bem distantes, separados, uns dos outros. Onde é que estais agora, que fazeis, ó queridos irmãos meus?
Deus dá a todos uma estrela. Uns fazem da estrela um sol. Outros nem conseguem vê-la.
Stelon donas Di' al ĉiuj. Unuj el ĝi faras sunon. Aliaj eĉ ne ĝin vidas.
Sporto kaj pasio. Sin turnas mond', ruliĝas pilk'... Kiu sian teamon ne havas?
Esporte e paixão. Gira o mundo, rola a bola... Quem não tem seu time?
