Ultra le quatro punctos cardinal, on recurre sovente al quatro directiones intermedie, dicte collateral, e ancora al octo directiones inter tote le resultantes, dicte subcollateral.

In iste epocha, il es commun que sur le rosa del ventos appare le siglas S/M/L/P in loco del hodierne N/S/E/W, respectivemente.

Oriente e occidente proveni del directiones ubi le sol se leva e se pone, resultante in le synonymos levante e ponente, predominante in descriptiones e mappas del periodo in que Marco Polo realisava su epic viage.

Al 12 horas del die, le sol es sempre al sud pro un observator situate sur le hemispherio boreal del Terra, inde le designation usate ancora hodie in francese (midi) e italiano (mezzogiorno) como synonymo pro sud.

Le romanos appellava septe tauros al stellas le plus brillante del constellation Ursa Major, que indicava le nord al navigatores.

Con variantes de iste quatro nomines, le populos romanic reimplaciava le designationes latin septem triones (septe tauros), meridione (medie die), sole oriente (sol nascente) e sole occidente (sol moriente).

Secundo le mythologia nordic, al initio del tempores le quatro punctos orthogonal del mundo esseva habitate per le nanos Norðri, Suðri, Austri e Vestri. De lor nomines deriva le modo como le populos germanic denomina le directiones geographic primari.

E quando le califa moriva, on trovava un cruce circum su collo; e le saracenos, al vider isto, non le inhumava in le monumento con le altere califas passate, ma antea le mitteva in altere loco.

Le saraceno, vidente isto, se meraviliava multo, e le califa se converteva e anque multe saracenos.

Essente le christianos ante le cruce, sur le geniculos e predicante a Deo, le montania comenciava a ruinar se e mutar se.