Cumleya şima nêamê îlawekerdene çunke cêrênî xora estê.
El poemo de Kolomano Kaloĉaj
VI.
Se vi koleras,
Mi ĝin toleras,
Revante pri l' feliĉo
De l' repaciĝo.
Sur dolĉa pluŝo
De l' paŭta buŝo
Mi serĉas, por surprizo,
Lokon de kiso.
Nervoza svingo
De l' brak' en ringo
Fermiĝos por haveno
De ĉirkaŭpreno.
La akvo varma
De l'guto larma
Per gusto min regalos:
La lipojn salos.
Ĉar ja, sen dubo,
Post ŝtorm' kaj nubo
Plu velos nia barko
Sub ĉielarko
De via rido,
Kiu, por gvido,
Albrilos tra l' nebuloj
De la okuloj.
Kaj kiu pravas?
Ĉu tio gravas?
La am' — jen sur la tero
La sola vero!
Etîketî
Heme etîketan bivîneLîsteyî
Sentence text
License: CC BY 2.0 FRDekewtişî
Na cumle orîjînal a û açarnayîş ra nêvirazîyaya.
Se vi koleras, mi ĝin toleras, revante pri la feliĉo de la repaciĝo.
hetê al_ex_an_derra ame îlawekerdene, October 31, 2014
hetê al_ex_an_der ra ame girêdayene, October 31, 2014
