vidas → vidu

Ĉu la formo „tia“ (anstataŭ „tian“) ne permesas nur rilaton al „li“? Komparu „Li venis sola“.

tia lau mi mallongigo de tiamaniere. Chu ne?

Por Pfirsischbäumchen:) Mi ne vidas eraron en la frazo.
PMEG donas jenan ekzemplon:
Neniam mi vidis lin tia. = Neniam mi vidis, ke li estas tia.

Por Esperantostern: "tia" certe ne estas mallongigo de "tiamaniere".
(Sed oni povas diri, ke "tiel" estas ekvivalento de "tiamaniere".)

Dankon pro la respondo, Alex! Ĉu la dirmanieroj „Mi ne volas, ke li vidu min tian“ aŭ „Ni vidis vin malsatan“ do estas malĝustaj? Kiel ŝanĝiĝus la situacio, se substantivo anstataŭus la pronomojn?

La frazo
„Ni vidis vin malsatan“
estas ĝusta, se vi povas anstataŭigi ĝin per
"Ni vidis vin, kiam vi estis malsata."
Analoge vi povas decidi pri la frazo „Mi ne volas, ke li vidu min tian.“
Se oni uzas "tian" temas pri kvalito, kiun mi havas en la momento, en kiu mi estas vidata.
Se oni uzas "tia" povas temi pri kvalito, kiun mi havas ĉiam.
Sed certe ekzistas ekzemploj, en kiuj (pro la naturo de la specifa afero)
ne aŭ apenaŭ estas diferenco inter "tia" kaj "tian".

Averto: Tio estis provo rapide doni mallongan respondon. Mi rekomendas ne simple fidi al mi, sed mem serĉi pli bonan kaj trafan klarigon -- kaj eble trovi eraron en mia respondo.

Mi proponus alian klarigon, kiu estas eble eĉ mala rilate al tiu fare de Aleksandro.

-- vidi min tian = vidi min, kiu estas tia = [RUS] видеть меня такого

-- vidi min tia = vidi min en tiu (ĉi) stato = [RUS] видеть меня таким

Eble, tiu diferenco aspektas tro malgranda, malgrava kaj apenaŭ sentebla por parolantoj de iuj lingvoj. Ĉiuokaze, ambaŭ variantoj estas gramatike bonaj kaj iliaj signifoj ordinare estas sufiĉe proksimaj.

Ho, kiel agrable estus, se Esperanto estus facila lingvo!
Mi nun sentas min nekapabla plu cerbumi pri tio.
Sed jen citaĵo el PMEG. Eble ĝi helpos.

"Se oni hezitas, ĉu priskribo de objekto estas rekta aŭ perverba, oni povas anstataŭigi la objekton per pronomo (lin, ŝin, ĝin, ilin k.s.). Rektan priskribon oni tiam emas forpreni, ĉar ĝi estas parto de la objekto. Perverban priskribon oni tamen emas konservi, ĉar ĝi estas memstara frazparto necesa por la senco de la frazo:

Ĉu vi farbas la domon ruĝan? → Ĉu vi farbas ĝin?
Ruĝan estas rekta priskribo.

Ĉu vi farbas la domon ruĝa? → Ĉu vi farbas ĝin ruĝa?
Ruĝa estas perverba priskribo.

-------------------------------------------------------------------------

Mi vidis miajn amikojn forirantaj per trajno. → Mi vidis ilin forirantaj per trajno.

Forirantaj (per trajno) devas resti por ke la senco de la frazo ne ŝanĝiĝu. Forirantaj estas do perverba priskribo de la objekto, kaj ne havu n-finaĵon. La senco estas:

Mi vidis miajn amikojn, kaj vidis, ke ili estas forirantaj per trajno.

-------------------------------------------------------------------------------------

(Anstataŭ forirantaj oni ankaŭ povas uzi i-verbon:

Mi vidis miajn amikojn foriri per trajno.)

Se oni dirus forirantajn, la senco fariĝus:

Mi vidis tiujn el miaj amikoj, kiuj estis forirantaj per trajno. Aŭ:
Mi vidis miajn amikojn, kiam ili estis forveturantaj per trajno."

Fonto: http://bertilow.com/pmeg/gramat...a/objekto.html

Fakte ĉi tiu afero estas tre konfuza, kaj ŝajne ne ekzistas konsento. Laŭ la ekzemploj en PIV oni diru: „Vi farbis la domon ruĝe.“ Laŭ mia kompreno „vi farbis la domon ruĝa“ signifas „vi farbis la domon, kaj vi estis ruĝa“ (komparu „vi farbis la domon sola“, „vi“ kaj „ruĝa“ kongruas), kaj „vi farbis la domon ruĝan“ havas la saman signifon kiel „vi farbis la ruĝan domon (eble en alian koloron)“. Por la sama kaŭzo mi volas skribi „mi ne volas, ke li vidu min tian“ (aŭ eĉ „tian min), ĉar „tian“ ja rilatas al „min“ kaj do havu la saman kazon. Sed mi scias, ke oni ne parolas tiel, kaj pensi konfuzas; do mi kutime provas eviti la problemon per netraduko aŭ vortigo senproblema. ☺

Lisa: Laŭ la ekzemploj en PIV oni diru: „Vi farbis la domon ruĝe.“

Ĉuuuuuuuuuuu? Ne laŭ mia ekzemplero de PIV. La vorto „ruĝa” estas tie perverba priskribo de objekto, do adjektivo, kiu rilatas samtempe al la verbo kaj al la objekto. Vi povas legi pli tie:

http://bertilow.com/pmeg/gramat...a/objekto.html

farbi (tr) Ŝmiri per farbo(j): blanke farbita ligna kradaĵo (Z); la boato estis farbita ruĝe k blanke (Z).

Jes, sed tio gramatike estas tute alia afero. Vi farbas la domon ruĝa. = Vi farbas la domon tiel, ke ĝi fariĝas ruĝa. Ruĝa estas perverba priskribo de la domo.

Do oni diru „Oni farbis la domon ruĝa“, sed „La domo estis farbita ruĝe“ estas gramatike tute alia afero. Ĉu?

La revortigo „tiel, ke ĝi fariĝas ruĝa“ ŝajnas al mi adverba. Evidente mankas al mi kompreno. Eble mi ne plu pensu pri tio. :-(

Ĉu oni povas diri „Vi farbis la domon per la koloro ruĝo“? – Mi kredas, ke mi nun komprenas ankaŭ vian vidon.

> La revortigo „tiel, ke ĝi fariĝas ruĝa“ ŝajnas al mi adverba.

esti, iĝi, estiĝi, fariĝi ... ĉiuj tiuj verboj postulas adjektivojn.

> Ĉu oni povas diri „Vi farbis la domon per la koloro ruĝo“?

Jes, certe.

Mi ne dubas pri tio, kion vi skribas, sed la vortgrupon „per la koloro ruĝo“ oni povas anstataŭigi per „ruĝe“, ĉu ne? Mi atingis la konkludon, ke oni povas analizi la problemon en du manieroj. ☺