*La

en sia pentraĵoj → en siaj pentraĵoj

nur uzas -> uzas nur

Mi ne sentas korekte tiun postmetadon de NUR: "uzas nur mortajn....". Mi sentas ke la adverba kvalifiko estas rilate al la verbo ne la sekvan adjektivon. Pro tio mi antaŭmetas ĝin rilate al la verbo. Imagu ke la frazo estu pli vasta en priskribado:
La pentristo nur uzas mortajn kolorojn kaj romantikajn tuŝojn en siaj pentraĵoj.
Kaze vi postmetos NUR, tiu vorteto ne plu rilatiĝos al "romantikaj tuŝoj". Kaj por tion fari vi devas ripeti ĝin dufoje.

Adverbo povas precizigi kaj verbon kaj adjektivon kaj alian adverbon.

Andreo: Ŝi kantas bone. (adverbo > rilatas al > verbo)

Benjameno: Mi konsentas pri tio. Ŝi povas kanti ege bone. (adverbo >> adverbo)

Cirilo: Jes, ŝia kantado estas tre bona. (adverbo >> adjektivo)

Do adverbo rilatas ne ĉiam nur al verbo. Verŝajne interalie tio motivis Bertilo Wennergren uzi en PMEG la nocion "e-vorto" tie, kie oni kutime uzas "adverbo". Li devas uzi ankaŭ "evorteca vorto", ĉar ja ne ĉiuj adverboj havas "e" je la fino. ☺

Efektive, "nur"(same kiel "ne", "ankaŭ" kaj multaj aliaj) staras antaŭ la vorto(j) al kiu(j) ĝi rilatas. Jen kelkaj ekzemploj el la Fundamento:

Mi havas nur unu buŝon, sed mi havas du orelojn.

Li estas nur unufoja mensoginto dum vi estas ankoraŭ nun ĉiam mensoganto.

En la ĉambro sidis nur kelke da homoj.

Malgraŭ la fakto, ke tiuj esprimoj estas en la fundamento, kiel stilaj modeloj, ili ne estas postulaj laŭ gramatiko. Do, libere oni povas uzi tiujn advebajn metadojn. Vidu zamnhofajn ekzemplojn en tekstaro.com, kiel:

...ŝi returne rigardis la junan fratinon, kiu nur atendis la malfermadon...

Frazo, kiu ankaŭ povus havi la postmetitan NUR, sed kun alia subtila informo enfazante la malfermadon, ne la atendadon.

kiu nur atendis la malfermadon por foriri
= kiu faris nenion alian ol atendi la malfermadon por foriri

La pentristo uzas nur mortajn kolorojn"
= la pentristo uzas neniajn aliajn kolorojn ol mortajn