Jes, ni povas fari tion, precipe se estas demando, kiu petus respondon. Demando pli ĝustas, kiam temas pri io nedetermina, en unua grado por baldaŭa petado, mi opinias. Kiam oni tradukas, la sento ludas gravan rolon. Mi emus skribi "pridemandu lin". Do, ĉe vi kuŝas la respondo, ĉu?
Amike
Petro

Kara Petro1, mi opinias, ke temas pri demando, ne pri peto.
Cetere, se temus pri peto, mi skribus "Petu lin veni morgaŭ al la kunveno"
En http://vortaro.net/#peti oni ne trovas la vorton "ĉu".
Same en tekstaro.com serĉinte per la serĉtermino " pet\VF" mi nenie vidis, ke la verbo estas rekte sekvata de "ĉu".
Amike salutas Leo

Jes, nepre "demandu".
Same amike Aleksandr☺

Mi korektis la frazon. Fakte oni petveturas, sed ne demandas veturadon, kaj eĉ pridemandas krimulon, oni ne petas de li la konfeson.
Kore al ĉiuj
̈Petro

dum la kunveno -> al la kunveno

+1 dum -> al

Miaopinie, "dum" estas pli taŭga ol "al", kiu sugestas movon. Legu la komenton de Leo, por trovi ekzemplon de frazo, kiu entenas tiun prepozicion.
Kore
Petro

Kara Petro,
mi nur komentis la verbon "peti" --> "demandi".
Mi eĉ ne atentis la prepozicion.
La franca frazo, kiun vi tradukis, ja diras "al la kunveno", ne "pendant la réunion", ĉu?

Dankon pro via sincereco. Sed mi ne uzis "al", kiam mi tradukis la frazon, ĉar mi trovis tiun prepozicion ne taŭga... Por mi, la informo, kiun alportas tiu vorteto, estas ne tre grava, do mi ŝanĝas ĝin, fine.

Bone! Dankon.

Mi preskaŭ ne kuraĝas aldoni novan rimarkon. Tamen mi sentas min devigata.
Kio estas la rekta objekto de la verbo "demandu"?
La rektobjekta subfrazo "ĉu ...."
Kio do estas la funkcio de "lin"?
Fakte tio estas prepozicia objekto (ĉu mi uzas la ĝustan terminon?)
Por ne estigi konfuzon, estus pli bone uzi "al li". Sed mi konscias, ke la anstataŭigo de la prepozicio "al" per la akuzativo estas ofte farata, kiam la rekta objekto estas subfrazo.

Zamenhofa ekzemplo el la Paroladoj:

"Antaŭ dudek kvin jaroj mi timeme

demandis min, ĉu

post dudek kvin jaroj iu en la mondo scios ankoraŭ, ke ekzistis iam Esperanto, kaj — se Esperanto vivos — ĉu oni tiam povos ankoraŭ kompreni ion, kio estis skribita en Esperanto en ĝia unua jaro, kaj ĉu angla esperantisto povos kompreni esperantiston hispanan."

Amikoj, MI AVERTAS, ke sekvas io seka kaj teoria. Kiu legos, kulpos mem pri la sekvoj. ☺

Kara Leo,

mi komprenas la problemon, kiun vi priskribis.
Ankaŭ mi scias, ke anstataŭ
"Demandu lin tion."
oni diru prefere
"Demandu lin pri tio!" aŭ "Demandu tion de li!" aŭ "Demandu tion al li!"
por eviti la konfuzon, kiu povas ekesti, se unu verbo havas du rektajn objektojn.

En la supra frazo oni fakte retrovas la strukturon de la evitinda frazo "Demandu lin tion!", kiel demonstras jena dialogo:

Mi demandu kion? – Demandu lin, ĉu li venos! Demandu lin tion!

Vi tute pravas, ke en tiu frazo "Demandu lin, ĉu li venos!"
la subfrazo "ĉu li venos" estas rekta objekto de la verbo "demandi" de la ĉefa frazo (aldone al la vorto "lin", kiu same estas rekta objekto de tiu verbo).

Sed, kiel vi jam konstatis, tia akuzativo "enpakita" en subfrazo ŝajnas esti akceptebla. Verŝajne simple pro tio, ke en tiu kazo ne estas danĝero de konfuzo.

Jes, kara Alexander. La danĝero pri konfuzo en tiu frazo estas kvazaŭ neekzistanta.
Dankon pro la ekzemploj.