"...als je mij was". Ik heb het daar moeilijk mee. Hoe kan daar nu een accusatief ("mij" is de accusatief van "ik") staan, in een zin met "was" (van "zijn") als werkwoord.
Het probleem is te vermijden door te zeggen: ... als je in mijn plaats was... of ... als je in mijn schoenen stond...

Die accusatief kan ik ook niet verklaren, maar het is toch (althans waar ik vandaan kom) een heel gebruikelijke manier van zeggen. Ook: "als ik jou was, dan...". En niemand klaagt erover dat je dat niet hoort te zeggen omdat het fout is. Gebruiken jullie dat in België niet? Ik vind het dan ook wel erg rigoreus om deze variant helemaal weg te halen, zeker aangezien, in ieder geval voor mijn gevoel, de andere varianten óf een beetje onnatuurlijk klinken (als je in mijn plaats was) óf een stuk formeler (als je in mijn schoenen stond).

Ik zag net ergens de zin "Ты хотел бы быть мной?" "Zou jij mij[instr.] willen zijn?" Kan dat "mij" soms een overblijfsel van een instrumentalis o.i.d. uit een ver, ver verleden zijn? Ik heb geen idee hoe lang geleden in de ontwikkeling van het Germaans en Nederlands die verdwenen is en of die überhaupt op dezelfde manier gebruikt werd als nu in o.a. het Russisch... :-)

Ik zou best eerst uitleggen hoe ik op jouw zin terecht kwam. Ik zag een zin, ongeveer als "hij is zo goed als mij". De laatste tijd hoor ik steeds vaker zulke foute zinnen. Het moet volgens mij natuurlijk zijn "hij is zo goed als ik [ben]." en de "mij" in die zin stoort me zeer. Daarom had ik de Nederlandse zinnen opgezocht, waarin de zoektermen "als" en "mij" voorkomen. Zo kwam ik hier terecht.
Nu, als men dat in jouw streek zo zegt, dan is dat in orde volgens de definitie van de "Taaltuinier", die ik ooit las in De Standaard enkele decennia geleden.
Voor mij, een oudere Vlaming, is (N)-Nederlands eerder een schools aangeleerde taal, en misschien let ik daarom eerder op spraakkunst dan op gewoonten, want die laatste werden er bij ons op school heel streng uitgewied! Geloof me of niet, voor mij is Nederlands minstens honderd maal kunstmatiger dan Esperanto.
Iemand heeft die zin in Esperanto (juist!) vertaald met "Kion vi dirus, estante en mia situacio?", woordelijk: "Wat zou jij zeggen, in mijn situatie zijnde?". Iemand anders heeft die vertaald als "Kion vi dirus, se vi anstataŭus min?", woordelijk: "Wat zou jij zeggen, indien je mij zou vervangen?".

Over de Russische zin: mijn kennis van het Russisch is uiterst elementair. Ik kan nauwelijks gissen wat die zin betekent. Ik zag er (behalve het vraagteken) zelfs geen vraag in.
In leerboeken "Vlaamsch" van mijn grootmoeder stonden er maar vier naamvallen in het Vlaams. Er zijn er ooit wel meer geweest "in der tijd", maar ik heb geen taalkunde gestudeerd. Ik zou het eens aan onze dochter kunnen vragen, maar die heeft dan wel Romaanse gestudeerd...
Kortom, ik weet het niet. Laat dus maar gerust staan wat er staat en weet dat er (rare?) mensen bestaan, die dat een beetje raar vinden... en dat onze dochter aan zulke rare vader altijd antwoordde, dat taal geen logica is. :)

Iemand heeft hier wel vertaald "Что бы ты сказал на моем месте?", wat wel overeen komt met "in mijn plaats", zoals wij dat in het Vlaams zeggen.

"zo goed als mij" stoort mij ook. :)

Ik ging er niet vanuit dat je die Russische zin zou begrijpen, daarom heb ik hem ook meteen vertaald. Ik noemde hem alleen even, omdat ik naar aanleiding van die zin ineens moest denken aan de verklaring met de instrumentalis. De juistheid van die ingeving zal een expert op het gebied van de geschiedenis van het Indo-europees moeten beoordelen...

Laten we inderdaad de zin gewoon maar laten staan, en voeg als je dat wilt eventueel een of meerdere varianten toe. "In mijn plaats" klinkt voor mij overigens heel normaal, en een stuk beter dan "als je in mijn plaats was".